Εκλογές, Παλέρμο και Στουρνάρη

Αυτά που έζησα σαν υποψήφιος  και σαν ψηφοφόρος αλλά και σαν απλός δημότης στις πρόσφατες εκλογές αλλά και στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα  στο Δήμο μας ομολογώ ήταν εντυπωσιακά και αξίζει κανείς να αναφερθεί στα πιο σημαντικά από αυτά.

Η πίεση που υπήρχε στους ψηφοφόρους από το μεγάλο πλήθος των υποψηφίων ήταν πρωτόγνωρη για ένα τόσο μικρό Δήμο με αποτέλεσμα τα πολιτικά κριτήρια της ψήφου σε ότι αφορά την επιλογή των υποψηφίων Δημοτικών Συμβούλων να υποβαθμιστούν και να υπερισχύουν κυρίως  άλλα μη πολιτικά κριτήρια, όπως συγγένειες, φιλίες, συμπάθειες, αντιπάθειες κ.α.  Έτσι χάθηκαν οι υποψήφιοι που είχαν κάτι να πουν και υπερίσχυσαν όσοι είχαν τρόπο να περάσουν τις γραμμές τους.

Νίκησαν οι κομματικοί και οι εκλογικοί μηχανισμοί (όσοι υπάρχουν ακόμη) και οι παλαιοκομματικές μέθοδοι που οι περισσότεροι νομίζαμε ότι είχαν εγκαταλειφθεί οριστικά χάριν της ποιότητας της προεκλογικής εκστρατείας. Έτσι ακούγαμε ντουντούκες, βλέπαμε παντού αφισορρύπανση ακόμη και τη νύχτα της  παραμονής των εκλογών κάτι που αποτελεί unfair μεταξύ των συνδυασμών και θυμίζει εποχές της δεκαετίας του 80.

Συνδυασμοί που παρουσιάζονταν με ανανεωμένο πρόσωπο όπως η Δύναμη Πολιτών και η Ένωση Δημοτών  έκρυβαν από πίσω τους βαθιά συντηρητικές δυνάμεις που τις ανέδειξαν με διαφορά στήθους σε πρώτη και δεύτερη θέση κυριολεκτικά τη τελευταία στιγμή, βοηθούντος και των λόγω απειρίας, σημαντικών λαθών της παράταξης του «νεο» και του «ζούμε μαζί».

Παλιές  ηγετικές μορφές, απαξιώθηκαν και σχεδόν  εξαφανίστηκαν από το πολιτικό σκηνικό αλλά βρήκαν ευκαιρία στο δεύτερο γύρο να κάνουν συμφωνίες που θεωρούν ότι θα τους επαναφέρουν από τη πίσω πόρτα. Κάποιοι το αξίζουν, άλλοι όχι.

Στο ενδιάμεσο των δύο εκλογών είχαμε μια πολωτική αναμέτρηση για το ποιός θα είναι το αφεντικό στη πόλη. Κοντέψαμε να βρεθούμε προ ανεξέλεγκτων  καταστάσεων όταν ομάδα χούλιγκανς από 15 περίπου άτομα κατόρθωσε να εισχωρήσει στις παρυφές της τελευταίας συγκέντρωσης του  Βασιλόπουλου. Ευτυχώς επενέβησαν οι ψυχραιμότεροι.

Το σκηνικό αντιπαλότητας συνεχίστηκε αμέσως μετά τις εκλογές με θέμα το άλσος και το γήπεδο της ΑΕΚ, όταν ανεξέλεγκτοι  χούλιγκανς θεώρησαν ότι είναι δικαίωμά τους να διαλύουν συγκεντρώσεις κατοίκων στο πνευματικό κέντρο. Η βεντέτα άρχισε και συνεχίστηκε και τις επόμενες ημέρες όταν κινδύνεψαν κα καούν ζωντανοί εγκλωβισμένοι στη «Στρούγκα» από ακροδεξιά στοιχεία που είχαν παρεισφρήσει σε κοντινή ανεξέλεγκτη συγκέντρωση.

Το σκηνικό δεν θύμιζε τόσο  Παλέρμο αλλά πιο πολύ την οδό Σταδίου εκείνη την αποφράδα μέρα που ψήφιζε η Βουλή το πρώτο μνημόνιο  και τρεις άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί στη τράπεζα του Βγενόπουλου. Ευτυχώς πάλι επενέβησαν οι ψυχραιμότεροι και οι γείτονες με χώμα και πυροσβεστήρες.

Τις επόμενες μέρες η γειτονιά μας άρχισε να θυμίζει την οδό Στουρνάρη στα Εξάρχεια και το έπαθλο ήταν το ίδιο. Ποιο θα κάνουν το κουμάντο στη πόλη μας.

Ο νέος μας Δήμαρχος Άρης Βασιλόπουλος σε όλο αυτό το σκηνικό, άλλαξε θέσεις τόσες φορές όσες έκανε τη διαδρομή Κουμουνδούρου – Φιλαδέλφεια και εξαναγκάστηκε στο τέλος, να κάνει αυτό που θα έκανε από την αρχή κάθε πολίτης που σέβεται τη νομιμότητα και θέλει να προστατεύσει τους συμπολίτες του και κυρίως τους άμαχους στο άγριο σκηνικό που στήθηκε. Ζήτησε  προστασία από τον αρμόδιο Υπουργό προστασίας του πολίτη και έτσι κάπως ησυχάσαμε και προς το παρόν μπορούμε να κυκλοφορούμε και να εκφραζόμαστε  ελεύθερα, όπως αρμόζει σε μια Δημοκρατία.