Για τα πρότυπα – πειραματικά και τις αλλαγές που προτείνονται στις εξετάσεις

Παρατηρώ ότι έχει πάρει μεγάλη έκταση και δημοσιότητα το θέμα της κατάργησης των εξετάσεων στα πρότυπα πειραματικά γυμνάσια και λύκεια από τον νέο Υπουργό Παιδείας κ. Μπαλτά. Εκ της θέσεως μου, των μεταπτυχιακών σπουδών μου, της προσωπικής μου εμπειρίας που απορρέει από το γεγονός  ότι ο μεγαλύτερος γιός μου σπουδάζει ήδη σε ένα τέτοιο λύκειο στη Γ τάξη αλλά και της χρόνιας ενασχόλησής μου  στο γονικό κίνημα θα ήθελα να μεταφέρω τη θέση μου.

Πολύ καλά έκανε ο Υπουργός και κατήργησε αυτές τις εξετάσεις για τους εξής λόγους:

1. Σκοπός των σχολείων αυτών δεν είναι να υποδεχτούν αρίστους και να τους αφήσουν αρίστους ή να τους μετατρέψουν σε κάτι λιγότερο από αρίστους. Σκοπός τους είναι να ανεβάσουν το επίπεδο των μαθητών που υποδέχονται χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες εκπαιδευτικές μεθόδους. Αν το καταφέρνουν έχει καλώς , αλλιώς έχουν πρόβλημα με το σκοπό τους. Η εξεταστική διαδικασία από μόνη της βάζει σε αυτά τα σχολεία μόνο άριστους κατά τη δική τους αυστηρή και συντηρητική συνήθως  μαθησιακή  κρίση παραγνωρίζοντας όλους τους άλλους μαθησιακούς και εκπαιδευτικούς παράγοντες που συνοδεύουν την αριστεία και είναι πολλοί και σε πολλά διαφορετικά πράγματα πέραν του ενιαίου σχολικού προγράμματος. Για παράδειγμα στο σχολείο μας πήραν μαθητές του 19,5 και τους μετέτρεψαν σε μαθητές του 13. Ακόμη οποιοσδήποτε μαθητής έδειχνε συμπεριφορά πέραν των δικών τους αυστηρών καλουπιών απλά χρησιμοποιούσαν μεθόδους που η σχολική κοινότητα έχει ξεχάσει εδώ και πολλά χρόνια ώστε να τους απομονώσουν και να τους στιγματίσουν.
2. Σε ότι αφορά τις εξετάσεις τους: Οι εξετάσεις αυτές παρότι είναι πανελλαδικού χαρακτήρα με κοινά θέματα,  γίνονται με ένα τρόπο που κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι αδιάβλητες όσο οι Πανελλαδικές. Τα θέματα που μπαίνουν σε αυτές τις εξετάσεις δεν έχουν σαν σκοπό να επιλέξουν τους άριστους αλλά τους μαθητές που έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα και επί μήνες με ακριβά ιδιαίτερα και φροντιστήρια και επικεντρώνονται σε αυτό το σκοπό κυρίως με παρότρυνση των γονιών τους οι οποίοι νομίζουν ότι εκεί θα βρουν τις υποδομές ενός ιδιωτικού σχολείου και συνήθως βγαίνουν γελασμένοι όταν ζήσουν τη πραγματικότητα. Έτσι βλέπουμε άριστοι μαθητές να αποτυγχάνουν σε αυτές τις εξετάσεις και αντίθετα καλά προετοιμασμένοι μαθητές να επιτυγχάνουν απλά γιατί γνωρίζουν το γράμμα και το πνεύμα αυτών των εξετάσεων και έχουν αφιερώσει πολύ μεγάλο μέρος της εφηβείας τους σε αυτή την εξεταστική διαδικασία, αγνοώντας φυσικά άλλα αντικείμενα απαραίτητα για την ηλικία τους.
3. Είναι μύθος ότι οι εξετάσεις έχουν σχέση με το επίπεδο των αποτελεσμάτων των σχολείων αυτών το οποίο όλο και φθίνει τα τελευταία έτη για άλλους λόγους που έχουν σχέση με τη κρίση κυρίως που μαστίζει τις Ελληνικές οικογένειες. Τα σχολεία αυτά παρήγαγαν τα καλύτερα συγκριτικά αποτελέσματα όταν δεν είχαν εξετάσεις σύμφωνα με την έρευνα που έχουμε δημοσιεύσει με τον καθηγητή κ. Πανάρετο στο πλαίσιο της μεταπτυχιακής μου εργασίας και για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να την αναζητήσει στο : http://www.stat-athens.aueb.gr/~jpan/diatrives/Katopodis/Index.html
4. Οποιαδήποτε διαδικασία επιλογής αρίστων στην προεφηβική και  εφηβική ηλικία είτε έχει σχέση με την εκπαίδευση είτε με τον αθλητισμό είτε με τις τέχνες κ.α. τομείς κρύβει πολλές παγίδες κυρίως επειδή κανείς εκ των προτέρων δεν μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια σε αυτή την ηλικία τις αντιδράσεις των νέων και τον τρόπο προσαρμογής ή μη σε αυτή τη διαδικασία. Εδώ θα ήθελα να παραθέσω το παράδειγμα της επιλογής των αρίστων αθλητών από τις ακαδημίες ποδοσφαίρου των μεγάλων Π.Α.Ε. που γίνονται σε ακριβώς αυτή την ηλικία και το τεράστιο ποσοστό αποτυχίας τους παρόλο που δαπανούν πολλά χρήματα και υποδομές για αυτό το σκοπό. Μια καλή λύση είναι το θέμα της αριστείας που συνοδεύεται συνήθως από ισχυρό ανταγωνισμό και συνοδευτικό stress να το αφήνουμε για μεγαλύτερες ηλικίες συνήθως μετεφηβικές όπου τα παιδιά έχουν ωριμάσει περισσότερο και μπορούν να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες του πρωταθλητισμού.
5. Τέλος αν ψάξουμε λίγο την κοινωνική δομή των μαθητών που φοιτούν σε αυτά τα σχολεία αμφιβάλλω αν θα βρούμε φτωχούς και μετανάστες σε μέσους όρους που συναντιούνται σε συνήθη δημόσια σχολεία.